Gistermiddag heb ik de mini-expositie ingericht. Drie vlakken vol fotolijstjes, die het verhaal vertellen. Op elk vlak staat een tekstbord, ook in een lijstje. Ik zette een stap terug, keek ernaar en dacht: ja, dit is het, hier gaat het om.
Je kunt de expositie van onder naar boven bekijken, van boven naar onder en ook vanuit het midden. Pak een lijstje op, dat mag ook.
Op het onderste vlak vertel ik over het leven dat ik samen met Tim had: “We waren altijd samen”. Het middengedeelte gaat over rouwen: “De laatste dag”. Daar staat een foto bij waarop ik in tranen ben. “Die mevrouw heeft verdriet,” zei een jongetje. Het bovenste gedeelte – “De komst van Bertje” gaat over hoe alles was toen Bertje en ik elkaar vonden. Daar is Tim ook aanwezig:
Dankzij Tim heb ik Bertje gevonden, met wie ik het nu goed heb. Tim hoort er ook bij, alleen op een andere manier dan vroeger.
Dierenkliniek Moens, Levendaal 71 te Leiden. Expositie tot en met oktober 2016. Facebook: Dierenkliniek Moens
Er is troost 